vrijdag 29 juni 2012

Kliekjes

Vroeger stond het regelmatig op het menu en wij eten het nog wel eens: kliekjes. Eigenlijk best lekker, want er staan een heleboel verschillende dingen op tafel.

Met de ouma tas verwerk ik de kliekjes van voorgaande projecten.De generaties voor mij, mijn moeder, oma en mijn tante doen dit ook al jaren.

Oma Martina was voor de oorlog werkzaam als badvrouw in Domburg. Op de momenten dat er niet wordt gewerkt voor de badgasten is er een brei- of haakwerk: een vrouwenhand en een paardentand staan nooit stil.


Op deze foto (uit 1935) houdt mijn oma (rechts) de wol op voor Kee die er een bol van windt. Kee is in de rouw, dat zie je aan haar donkere beuk.

dinsdag 26 juni 2012

De wind voert het woord

...dat is het thema van Oerol 2012. En dat hebben we af en toe geweten. De wind voert niet alleen, maar schreeuwt en buldert.


Gelukkig is het prima festivalweer. Wat hebben Marus en ik genoten. Naast producties van de gevestigde orde, zoals Orkater met 'Vanaf nu heet je Pjotr' is er ook een heleboel aanstormend talent.
Sommige zijn door de Oerol organisatie uitgenodigd. Anderen treden op op een weiland achter het café van Hessel of ergens op straat. (Als je nog weet wie Hessel is, dan weet ik hoe oud jij bent!!)


En, als je de mensen even beu bent dan fiets je een paar kilometer. Op veel plaatsen zie je geen kip, wel een heleboel schapen ;-).
Onze tijd op Terschelling vliegt voorbij.

Aanraders voor wie ze tegenkomt op een festival:


De jongens met 'Aap, nood, boem', een geheel eigen kijk op de evolutietheorie van Darwin en de tweede wet van de thermodynamica.


De drie meiden van De Groeten met 'Zeikwijven en kakmadammen'. Een hilarische voorstelling met prachtige, driestemmige zang.

De leukste verrassingen zijn de expeditieprojecten (allemaal gratis te bezoeken met je Oerol-bandje) en de losse optredens overal en nergens. En verder optredens van bijvoorbeeld Spinvis, Blaudzun en Roosbeef. Op het Groene Strand gratis te zien.

Ons voorstel voor het thema van volgend jaar: De zon zoent de zee.

maandag 25 juni 2012

Ouma tas 4

De tas zit in elkaar. Nu is het tijd voor de hengsels. Hiervoor heb je verschillende mogelijkheden. Denk bijvoorbeeld aan de hengsels van Roberta of aan kant en klare hengsels.


Voor mijn tas bedenk ik zelf iets. Ik mag niets nieuws kopen, dus dat beperkt de mogelijkheden. Van een dasring die ik maakte voor Carla Peijs (ze is zelf maar heel even inbeeld, maar wat zijn we nog steeds trots op het resultaat) heb ik nog wat nylon lijn over. Dat gebruik ik als versteviging voor mijn hengsels.

donderdag 21 juni 2012

Vaarseizoen

Het vaarseizoen ging met niet zulk best weer van start. Veel regen, af en toe (te) veel wind. Maar..... het is weer begonnen. De eerste toeristen hebben namelijk al weer vastgezeten op de slikplaat die bij ons voor de vluchthaven ligt.

Ik vind het onvoorstelbaar dat je met een wegenkaart op het water gaat varen. Daar staan bijvoorbeeld toch geen waterdieptes op? En, de boeien (rood en groen) liggen er niet voor niets. Die zijn om je vaarwater aan te geven. En, waar een lelievlet overheen kan varen (20 cm diepgang met het zwaard op) daar kun je lang niet altijd met een jacht overheen varen. En, als je vastloopt dan probeer je toch niet door te varen, maar vaar je toch terug?
Enfin, hilarisch is het wel.

Ook hilarisch is het onderstaande plaatje. Voor de mensen die niet (zo) bekend zijn met de regels op het water: Er is een voorrangsregel die zegt: een motorboot wijkt uit voor een roeiboot, een roeiboot wijkt uit voor een zeilboot, dus: een motorboot wijkt uit voor een zeilboot.......... Maar niet altijd ;-). Bij bijvoorbeeld een broodpoeper ligt dat anders.

Cartoon: Waterkampioen


Dat de cartoon hierboven niet uit de duim is gezogen bewijst de foto hieronder. Afkomstig van Lloyds, de grote verzekeringsmaatschappij. Deze foto is vorig jaar al een keer gepubliceerd. Dit jaar staat de foto opnieuw in The Telegraph, het blad van de internationale vakbond voor zeevarenden. Een samenvatting van het artikel: Pas op! Het vaarseizoen van de recreatievaart is weer begonnen.

Foto: Lloyd Images

Wonder boven wonder waren er bij dit ongeval geen gewonden. Van het jacht was echter niet veel meer over. Gelukkig weten de meeste watersporters wél waar ze mee bezig zijn.

Wij zijn nog steeds op Oerol, met een jacht :-).

maandag 18 juni 2012

Grannies, so seventies?

Wij zijn naar Oerol. Daarom een 'sneak preview' voor het berichtje van 29 juni.

Het is heel duidelijk, grannies haken is hot. Maar eigenlijk is het heel erg 'seventies', of misschien wel 'sixties'. Mijn moeder en ik zitten (allebei hakend) wat te praten over vroeger. Zoals ik al eerder heb verteld zit het handwerkvirus in mijn genen. En ook nog van twee kanten. De zus van mijn vader is ook altijd met haak en/of breinaalden bezig.

Foto: Hans Hendriksen

In de jaren '60 van de vorige eeuw, ik was toen net geboren, handwerken mijn tante en moeder veel samen. Dat kan alleen in de zomer. Tante Catherien woont in het oosten van Nederland. In de zomer komt zij met haar gezin naar Walcheren om vakantie te vieren.
Beide vrouwen hebben kleine kinderen. Dan is er niet zo veel tijd om te handwerken. De kleine vierkantjes zijn makkelijk te haken. Zo heb je steeds snel een projectje af. Alle projectjes bij elkaar maken dan weer een kussen, sprei of iets anders moois.


De sprei  op de bovenste foto is gemaakt eind jaren '60. Het onderste dekentje zagen jullie al in dit bericht. Ik vind het interessant dat de knallende kleuren paars en oranje en het eeuwige bruin van de jaren '70 blijkbaar nog niet zijn doorgebroken alsd deze sprei wordt gemaakt.

vrijdag 15 juni 2012

Drama in twee bedrijven - 2

De roosjes zijn mooi gelukt. Oma Corrie vindt dat we ze niet op mogen eten, maar in een vaasje moeten zetten..... Ze blijven natuurlijk wel lang goed.



Voor de taart heb ik een biscuit gebakken. Die is gevuld met aardbeiencrème, vier vruchten jam en lemon curd. Daarna heb ik de taart afgestreken met de aardbeiencrème die ook als vulling is gebruikt en in de koelkast gezet om op te stijven.
Na een paar uur kan ik de taart netjes afstrijken. Daarvoor gebruik ik een groot paletmes. Dat hou het mes onder een hete waterstraal, droog het af en strijk dan de taart af. Dat levert een mooie strakke taart op.

maandag 11 juni 2012

Ouma tas 3

Deel 3 van de ouma tas is best veel (tel)werk. Haal alle spelden uit de opgedroogde onderdelen. Tel dan de steken van de buitenrand van het tussenstuk. Dit zijn er enkele honderden. Dit aantal is belangrijk voor het maken van een piping. Als je niet weet wat een piping is: Een filmpje over het naaien van een piping vind je hier.


Haak nu zoveel lossen als het aantal steken van het tussenstuk (dit = heen). Ik vind het mooi als alleen de goede kant van de gehaakte v zichtbaar is. Daarom haak ik één toer terug (dit = weer). Dan sluit ik de toer tot een ring. Let hierbij heel goed op dat er geen draai in je haakwerk zit. Haak verder rond.
Haak in totaal: 2 toeren met kleur 1 (blauw), 3 toeren met kleur 2 (wit) en 2 toeren met kleur 1.

zaterdag 9 juni 2012

It's a small world

Donderdag houdt Jeanet haar tweewekelijkse breiclub. Deze avond tijg ik met mijn moeder en tante naar Arnemuiden. Wat een hoop dames met een handwerkje zeg. En, wat gezellig. Volgens onze dochter Inge wonen alle vrouwen die nog sokkenbreien in Arnemuiden. Het is leuk om te zien dat er verschillende sokkenbrei manieren worden gebruikt: gewoon 'ouderwets', twee sokken tegelijk op één rondbreinaald, toe up. Heerlijk.

Die avond neem ik mijn spinnewiel mee. Jeanet wil het graag eens proberen. Jullie hebben het kunnen lezen op haar blog, ze is verkocht. Ik heb wat Shetland wol meegenomen, geverfd met meekrap en zwarte, zuurvervende kleurstof. Beide kleurstoffen zijn niet heel erg belastend voor het milieu bij verwerking. Dat vind ik wel belangrijk. Af en toe wil ik wel eens met indigo verven. Dat is door de gebruikte chemicaliën wél belastend voor het milieu.
Jeanet oefent eerst 'droog' en spint dan haar eerste draad:

Foto: Jeanet Jaffari-Schroevers

Na haar berichtje komen er allerlei reacties los. Bijvoorbeeld: waar wij elkaar van kennen. We wonen in dezelfde provincie, maar wel ruim 60 kilometer bij elkaar vandaan. Het is heel eenvoudig: we zaten allebei op de CSW, zoals dat toen nog heette. Tegenwoordig heet die CSW Van de Perre. Ach ja, als het beestje maar een naam heeft.
We zitten niet in dezelfde klas. Jeanet is een stuk jonger dan ik, een heel jaar :-). Op de CSW worden jaarlijks de 'Grote Avonden' georganiseerd, drie avonden met toneel, musical of cabaret in de stadsschouwburg. Daar kennen wij elkaar van.

De laatste serie waar ik aan mee doe is een rockopera: Odysseia in rock. De opera is geschreven door Rienks Veenker, Willem van Ouwerkerk en Dick Zwitser. Ze zijn alle drie docent.
Aan deze uitvoering doen ruim 90 leerlingen mee. Ik heb er hele goede herinneringen aan. Omdat ook Jeanet hier als costumière aan mee doet moet zij ook op foto's staan. Ik ga op zoek en tadaaaaaa:

GEVONDEN!

Fotograaf: onbekend

Jeanet staat op de achterste rij, vijfde van rechts met een zwart shirt. Ik sta recht voor haar, op de eerste rij met het pantervel aan. Voor alle duidelijkheid: ik speel Artemis, de godin van de jacht.

Namen die verder bij mij opkomen bij het zien van de foto: Lisette M., Iris van L., Inge L., Astrid V., Liesbeth M, Gerrit B., Rutger H., Peter V., Hans K. en dan Jeanet en ik natuurlijk.
Misschien heeft er nog iemand aanvullingen? Enne, Rob: mogen wij nu met zijn allen in 'De Reünie'?

vrijdag 8 juni 2012

Drama in twee bedrijven - 1

Vorige maand waren Marus en ik 18 jaar getrouwd. Dat is een mooie reden om een taart te maken.
Geïnspireerd door de bruidstaart die we hadden op onze trouwdag (zónder bruidspaar maar met rode, marsepeinen rozen) besluit ik roosjes van gumpaste en fondant te maken.


Voor de roosjes meng ik 3 delen gumpaste met 1 deel fondant. Dit vind ik prettiger werken dan met 100% gumpaste. Het is mogelijk om de roosjes in één dag te maken. Ik maak per dag steeds een deel van de roosjes: eerst de harten, dan de eerste rij blaadjes enz.
Gumpaste droogt snel op, maar wordt ook snel zacht als je gumglue gebruikt. Gumglue is lijm die je maakt van een een stukje gumpaste met een beetje water. De gumpaste lost op en de lijm is gemaakt (in de koelkast een week houdbaar).

Na elk stadium van de roosjes laat ik alles drogen tot de volgende dag. Dan dust ik de laatste blaadjes die ik heb gemaakt. Vervolgens gaat de volgende rand blaadjes er aan. Voor het maken van dergelijke roosjes zijn er op internet heel veel how to's te vinden. Kijk bijvoorbeeld bij de meester van de bruidstaarten Ron Ben-Israel hoe hij rozenblaadjes maakt. Op zoek naar inspiratie? Kijk dan op zijn website.

De roosjes gaan goed. Inge en Renita denken, bij het zien van een foto, zelfs dat ze echt zijn.

maandag 4 juni 2012

Ouma tas 2

'Ouma' is het Afrikaanse woord voor 'oma'. Dat is wel toepasselijk voor een tas van Afrikaanse grannies. Voor deze tas heb ik resten gebruikt. Ik mag van mezelf namelijk niets nieuws meer aanschaffen voor er een heleboel op is gemaakt (gehaakt). Daarom heb ik eerst grannies voor de zijkanten en een tussenstuk gehaakt. Nu ga ik de tas zo ver afwerken dat die in ieder geval bruikbaar wordt. Daarna kijk ik of er nog 'over' is voor extraatjes.

Vandaag deel 2:

Maas nu de grannies voor de zijkanten en voor het tussenstuk aan elkaar. (Aan elkaar naaien of haken kan natuurlijk ook.)