Jak

Tjonge, jonge wat is het lang geleden dat ik een stukje heb geblogd. De Zeeuwse meebreideken en het boek Truien bij de vleet hebben me aardig van het bloggen afgehouden. (Als je het patroon van de Zeeuwse meebreideken nog wil bestellen: dat kan nog tot 01 juli via Tikkeltje Zeeuws. Daarna uitsluitend via Ravelry.)

Dat 'niet bloggen' maak ik vandaag goed. Gisteren heb ik toch zo iets leuks gedaan... via het blog Blij dat ik brei vond ik het volgende: een cursus Walchers jak vouwen en naaien in het Zeeuws Museum.
Voor de lezers die niet weten wat een jak is: dat is het zwarte 'jasje' wat vrouwen bij de streekdracht op het bovenlijf dragen.

Jaren geleden was ik al eens op zoek naar een patroon. Zoals bij veel oude textiele stukken was dat patroon niet beschikbaar. De techniek werd mondeling overgedragen van ouder op kind. Een buurvrouw is coupeuse. Zij wilde mijn jak wel uit elkaar halen om te kijken of ze er een patroon van kon tekenen....dat risico vond ik iets te groot. Wat als we het jak (eenmaal uit elkaar) niet meer in elkaar kregen?

oma Martina en opa Willem

Toch bleef het jak-patroon door mijn hoofd spoken. Een jak is niet alleen mooi bij de streekdracht. Ook op een spijkerbroek staat een jak hartstikke leuk, geloof het of niet. T-shirt er onder of een mooie beuk.....



Dus: een workshop (de héle dag) jak vouwen en naaien. In een jak wordt namelijk niet veel model geknipt. De grootste truc is het vouwen van het jak, zodat de goede pasvorm er in komt. Dat is nog een hele toer, maar zoals bij alles geldt: oefening baart kunst.

op de voorgrond het nieuwe patroon
op de achtergrond de 'traditionele'versie

In het atelier staat alles al voor ons klaar. Onder de enthousiaste (bege)leiding van Jeanet en Miranda gaan we aan de slag.

Aan (in) een jak zit namelijk, behalve het vouwen of plooien, nóg een verrassing: de voering en de buitenkant worden in één keer verwerkt.

 In het atelier hangen ook de trajecten de de leerlingen van de opleiding 'meester-coupeur' volgden om tot een patroon voor een jak of een compleet mannenpak: broek, vest en rok te komen. Overigens is de rok in het mannenpak geen 'vrouwending'. Als je wil weten waar die benaming vandaan komt lees dan het boek 'Truien bij de vleet'.


De manier waarop oude technieken in een nieuw jasje worden gebruikt spreekt je aan...of niet. Dat mag iedereen voor zichzelf weten.









Maar goed, terug naar het jak. Aan het einde van de morgen ben ik zo ver dat de 'allerbelangrijkste!!!' plooi aan weerszijden in het jak getrokken moet worden. En die plooien moeten dan ook nog netjes in één punt uitkomen. Dat is ploeteren geblazen.
Als het uiteindelijk lukt ben ik best wel een beetje apetrots. Aan het einde van de middag is elke cursist zo ver dat het jak in elkaar zit. Alleen de afwerken (zomen, Engelse naad aan de binnenkant) moet er nog in.

Ik schaf mijzelf ook het hedendaagse patroon van het Walcherse jak én de patronen voor een broek, vest en rok nog aan. Dat is twee ribben uit mijn lijf. Er is maar een beperkte oplage van deze patronen en wie weet wanneer er weer een kans komt....

Het jak hangt op mijn paspop. Nog niet af, dat is niet erg. Ik heb er van genoten.