Hebridians

De schapen uit dit bericht zijn 'Hebrideans'. Dit is een heel oud schapenras. Naar het verhaal gaat hebben de Vikingen deze schapen achtergelaten op de Outer-Hebrides. De nog aanwezige bewoners hebben hiervan dankbaar gebruik gemaakt.

Hebrideans zijn kleine schapen en wat zijn ze leuk. Ze leven heel zelfstandig en lusten zo ongeveer alles (inclusief Sint Jacobskruiskruid) waar een landeigenaar van af wil. Zo staan ook distels en berenklauwen op hun menu.
Deze schapen lopen op een dijk langs de Eendracht. Het mooie van dit soort is dat Hebrideans niet ineens een hele vlakte kaal eten, maar  al lopend grazen. Hier een klauwtje en daar een distel....

100 vachten

Na het droogrek is de vacht klaar voor kaarden of kammen. Met deze vacht ga ik niet spinnen, hij is bedoeld als vulling. Voor het kaarden trek ik de plukken uit elkaar. Daardoor kaardt het makkelijker. De helemaal vervilte delen (dat zijn er niet veel) gooi ik weg.
Er zit weinig tweede schering in de vacht. Dit was een goede schaapsscheerder.

Het is mooi weer. Dat is een meevaller, want daardoor kan ik buiten kaarden. Ik heb zelf een wildcarder. Voor deze vacht zou ik eigenlijk een grofkaarder willen gebruiken. Ik vind het te ver om naar Sint Jansteen of Middelburg te rijden om een kaardemolen te lenen. Daarom toch de fijnkaarder en dan maar wat langer draaien.

Op de website van Ashford vind je een filmpje over kaarden met een kaardemolen. Met handkaarden kan het natuurlijk ook.

Een club van 100

De 100 vachten van de Drentse heideschapen moeten weg.

Foto: Drentsheideschaap.nl

Er zijn mensen die het, net als ik, zonde vinden om dat zo maar weg te gooien. Uit één van de balen plukken we daarom een vacht.

Een vliegende kraai.....

.... heeft altijd wat. Dat was een gevleugelde uitspraak van oma Anna.

Het is een sombere, mistige, koude dag als ik deze week naar de boerderij rijdt waar meer dan 100 (!) schapenvachten liggen opgeslagen. Deze actie is het gevolg van een babbeltje over schapen de afgelopen week. Die ruim 100 vachten liggen (in balen) in een stal en moeten weg.

Toevallig krijg ik de dag van het babbeltje de nieuwsbrief van Jamieson & Smith én daardoor enigszins donkere visioenen:

Foto's: Jamieson & Smith

Zeeuwse knoekjes

Behalve zeepjes kun je met mallen ook koekjes maken. Tenminste, dat bedacht ik. Koekjes uitsteken had ik al meer gedaan. Maar koekjes uit een mal?

De siliconen van de mallen die ik gebruik zijn ook geschikt voor voedingsmiddelen. De vraag is dan even of de zeeplucht die soms rond de mallen hangt ook een zeepsmaak geeft. Dat heb ik uitgeprobeerd met rolfondant en hoera! Geen zeepsmaak (en ook geen geschuimbek).

Silly conen

Het was al een poosje beloofd, maar er waren nog wat andere dingetjes die 'moesten'.
Op verzoek van Nancy uit Terneuzen de 'how to' over het maken van siliconen mallen.

De standaard werkbeschrijving vind je hier. Na een aantal keren de silly creations / silli plastique twee componenten silliconen te hebben geprobeerd heb ik wat kleine handigheidjes / aanvullingen.

Poncho

Oudste wil graag een kleine poncho. Voor als het buiten te koud is voor alleen een zomerjas en te warm voor een winterjas.

Eén van de simpelste patronen is de poncho van twee rechte lappen. Je kunt deze poncho maken in elke confectiemaat die je wil.
Daarvoor moet je twee maten opmeten:

Itse muts

Soms ben je op zoek naar iets (in dit geval nog steeds Zeeuwse visserstruien). Dan vind je niet wat je zoekt, maar wel iets anders heel erg leuks. Een vorige keer was het de knitting sheath, deze keer de itse muts.

Foto: GVNL

FO 1: Een vest van dikke wol

En weer een ufo af :-). Het vest van dikke wol hangt om mijn schouders.

Dit was niet zo heel hard werken. Men neme:

Zeeuwse bal

Johanne breit een Zeeuwse bal. Met een (snel) treinvaart.

Het patroon vindt je hier op 'Blij dat ik brei'.

Tussen Arnemuiden en Roosendaal is dit het resultaat:

Dan moet er worden overgestapt op de trein richting Rotterdam. Die is erg vol. Na wat heen en weer geloop toch een plaatsje bemachtigd. In Rotterdam weer overstappen en bij Utrecht CS is Johanna zo ver:

Dan een hele dag beurzen. Een dag met twee gezichten, dat kunnen jullie lezen bij Jeanet.