Dit blonde ventje is mijn vader. Dat zou je niet zeggen als je hem nu ziet (hier met tante Catherien). Nu een beetje duivenblond misschien, maar daartussen hartstikke donker.
 |
| foto: Zeeuws Archief |
Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt wordt het strand spergebied. Van één inkomen kan het gezin niet rondkomen. Daarom begint oma Martina een kruidenierswinkel. Daarvoor moet zij wel haar middenstandsdiploma halen. Het leuke is dat dit diploma bewaard is gebleven.
Wat een cijferlijst zeg. Helemaal als je bedenkt dat oma de opleiding doet terwijl zij én een gezin én een winkel bestiert.
De winkelvoorraad bevat bij overname, zo gaat het verhaal, één kilo zout en een pak natte vloeitjes. Moet je daar nu om lachen of om huilen?
3 opmerkingen:
Dit gaat dus niet alleen over rode kool. Met links en rechts een linkje, heb ik wel even meer tijd nodig. Ga vanavond eens rustig lezen, want over het affiche en je tante en de rode kool en dat kleine mannetje met die mooie blonde krullenkop wil ik wel meer weten.
Prachtige cijferlijst, knap met een gezin. Wat een tijden.
Ja, dat kunnen wij ons nu niet meer voorstellen Anna, mooi om deze verhalen levend te houden! Schattig fotootje ook van je vader, wat een lief ventje! Het is me nog niet gelukt om naar de Vierschaar te gaan, zullen we samen afspreken? Groetjes en ik mail je!!
Ik heb nog even verder gelezen en kreeg kippenvel toen ik las wat een drama zich afspeelde in de familie. Dit maakt de foto wel extra speciaal voor je vader en tante.
Een reactie posten